Crotone - Corfu

Het was gezellig in Crotone, we zijn met Melanie en Carl van de Thala uit eten geweest, hebben een prachtig vuurwerk gezien en hebben geborreld met andere bemanningen die we kennen uit Marina di Ragusa. Elke dag is er in het centrum een versmarkt en halen Melanie en Jacqueline verse broodjes.

 

 

Het weer is onbestendig en de weerberichten niet eenduidig. Zaterdag blijven we na lang twijfelen liggen. Zondag is er nog steeds veel wind maar de voorspelling is dat de wind afneemt. We vertrekken samen met Thala, eenmaal buiten de haven blijkt het hard te waaien en uit een totaal andere richting dan voorspeld. Thala keert terug en wij kijken het nog even aan. Na een tijdje neemt de wind af en moeten we zelfs even de motor bij zetten. Later komt de voorspelde noordwestenwind voorafgegaan met twee meter hoge steile golven. Met een schoon onderwaterschip loopt de Zephyr weer als een trein. ´s-Nachts loopt het schip met een noordwesten wind kracht 5 tot 6 met een bakstagwind 7 knopen en worden we bijgelicht door de volle maan. Na een zeiltocht van 154 mijl in 26 uur laten we ons anker vallen in een baai bij Kassiopi op het Griekse eiland Corfu.

De versleten Italiaanse gastenvlag wordt vervangen door de Griekse.

Siracusa – Crotone

Siracusa is een leuke stad met een goed beschutte ankerbaai, we liggen er met een grote groep schepen die ook in Marina di Ragusa hebben overwinterd. We maken de bijboot klaar en hangen de buitenboordmotor eraan. Maar onze 3,5PK Mercury heeft er geen zin in. Wim trekt uit alle macht aan het koord maar er gebeurt niets. Roeien is geen optie want er staat wind en het is te ver roeien. Alistair van de Largo Star komt kijken, maar krijgt hem helaas ook niet aan de praat. De dag erop komen Bob en Joanie van de Nemir langs en krijgen we een lift naar de stad waar we de levendige markt bezoeken. Bob houdt wel van sleutelen en de volgende dag haalt hij onze buitenboordmotor uit elkaar. De carburateur blijkt vervuild te zijn.

Siracusa



Vismarkt Siracusa

Bob repareert bb

Met een gunstige weersvoorspelling vertrekken we zaterdag 11 mei op weg naar Crotone. Het is ruim 160 mijl varen, dus dat wordt een nachtje door. Het weerbericht voorspeld eerst weinig tot geen wind en later op de dag een noordwesten wind kracht vier tot vijf. Het eerste stuk varen we op de motor en in de loop van de middag zien we in de verte witte schuimkoppen. Binnen een paar tellen is het windkracht zes en zeilen we met een rif in het grootzeil. De beloofde noordwestenwind is echter noordoost zodat we hoog aan de wind moeten zeilen. De wind trekt verder aan, windkracht 7, en voordat het donker wordt zetten we een tweede rif in het grootzeil. ´s-Nachts trekt de wind nog verder aan, windkracht 8, en zeilen we met een wind van ruim 34 knopen met uitschieters tot 40 knopen onderlangs de laars van Italië. De zee bouwt zich op en er staat een korte zee en regelmatig krijgen we een golf over. De boot houdt zich goed maar van slapen en eten komt weinig terecht. Uitgeteld leggen we aan in Crotone, spoelen het zout van de boot en rollen in ons bedje. Tijdens het wassen van de boot ziet Jacqueline twee ogen onder de kuipvlonder, het blijkt een inktvisje te zijn dat onderweg met een golf aan boord is gespoeld.

 

 

 

Het schip is sinds ons vertrek uit Nederland niet meer op een werf geweest en na twee jaar moet het onderwaterschip schoongemaakt worden. In Crotone is een goede werf en wordt Zephyr op de kant gezet. De romp en schroef zijn flink aangegroeid en nu, na een weekje schoonmaken, schilderen en poetsen ziet ze er weer fris uit.

 

Zephyr hangt in de kraan
 

flinke aangroei

Mosselen groeien aan de scheg

de hogedrukspuit doet wonderen

de schroef blinkt weer

romp gepoetst en onderwaterschip voorzien van antifouling

 

Weer onderweg

.

 

We zijn weer onderweg! De trossen zijn los, twee weken lang blies de wind uit het oosten en konden we niet vertrekken, maar vandaag is er eindelijk weer westenwind en vertrekken we met een grote groep zeilschepen die op weg gaan naar Griekenland.

Eenmaal buiten staat er toch nog een behoorlijke swell en ook de wind trekt aardig door, windkracht 6, we lopen met uitgeboomde kluiver 6 knopen. Eenmaal om de zuidoostpunt van Sicilië worden de golven wat minder maar de wind blaast onverminderd door zodat we er toch nog maar even een rif inzetten. 10 mijl verderop zitten we ineens in een windstilte en daarna begint het weer te waaien maar nu op de neus, na even kruisen zetten we de motor bij voor de laatste vier mijl. Na 65 mijl liggen we nu heerlijk achter ons anker te wiegen in de baai van Siracusa.