Messolongi –Petriti

We zijn weer bij de Ionische eilanden. Voorlopig de laatste keer, we doen nog een paar favoriete plekjes aan.

Eerst maken we een mooie zeiltocht naar Eufymia op het eiland Kefalonia, waar we afscheid nemen van George de dieselman. We waren een goede klant met onze grote dieseltank. Ook de serveerster van het barretje Fiore Amore herkent ons nog van eerdere jaren.

Daarna varen we naar Vathi op het eiland Ithaka, ankeren in de baai en slenteren door de straatjes.

Op het eiland Meganisi meren we af in Port Spiglia waar we nog een keer eten bij het restaurant van Steve en Jerry en 2 wasjes draaien.

Het is voorjaar en alles staat in bloei.

Ook klein Vathi doen we nog een keer aan. We hebben er gratis water en stroom en kunnen het schip schoonspoelen van al het saharazand.

Via het Lefkaskanaal passeren we de pontbrug op weg naar Preveza. Het is hier druk aan de kade omdat de jachthaven wegens bouwwerkzaamheden gesloten is. Als we nog maar net vastliggen komt de ober van het tegenoverliggende restaurant een glas ouzo brengen. Dat valt in de smaak, “jamas” zeggen ze hier in Griekenland.

Vanuit Preveza is het een lange dagtocht naar het eiland Paxos, waar we ankeren in het azuurblauwe water van de baai in Lakka. Dit paradijselijke baaitje moet helaas met velen gedeeld worden, en het is dringen op de ankerplek.

De andere ochtend trekt de wind aan en zijn er onweersbuien met modderregen. Onze nieuwe Zephyr ziet er besmeurd uit. Na de ergste bui gaan we ankerop en varen naar Petriti op het eiland Corfu. Als we de haven naderen lijkt deze vol te liggen. Tegen beter weten in varen we naar binnen en vinden toch nog een plekje aan de kade. Later op de dag begint het flink te waaien en zijn we de rest van de dag druk met fenders, lijnen en het anker. Er is weinig plek in dit haventje waar nog een aantal vissers liggen die ’s-nachts met lampen gaan vissen. We blijven hier nog een dagje. Als onze buurman vertrekt zit zijn anker achter ons anker. Met hulp van een ander en een hulplijn komt zijn anker vrij, waarna wij voor de zekerheid anker op gaan en weer opnieuw aanleggen. Wat dat betreft is het altijd weer feest in Griekenland.

Dit was het weer, groeten uit Petriti (Corfu)

Poros - Messolongi

Tussen het eiland Poros en de Peloponesos is een smalle doorgang, hier vinden we een plekje om af te meren. Eenmaal vastgemaakt zien we dat we voor een bar liggen, dat wordt een rumoerige nacht. Zondag is er onweer met stortregen en houden we een rustdag. Poros is een vulkanisch eiland met nauwe straatjes en het is er gezellig. Een Nederlands stel dat hier een boot huurt is geinterreseerd in ons schip en zowaar hebben we onze eerste bezichtiging.

7 mei varen we naar Epivadros, een flottielje met ruim 10 schepen is ons net voor, de kade ligt vol dus ankeren we in een baaitje net naast de haven. De bijboot wordt gelanceerd voor een wandeling door het dorp, we vinden een leuke taveerne met uitzicht op de baai. Dinsdags is het Korinthe kanaal gesloten en maken we een stop in Korfos, een wel heel erg stil plaatsje met vooral huizen die enkel in het weekend en vakantie bewoond zijn.

9 mei passeren we het Korinthe kanaal. Ook al is het de tweede keer, het blijft een spectaculaire doorvaart. Wim moet zich eerst melden en betalen bij het kantoor en dan is het wachten op toestemming om te gaan. 40 minuten later zijn we er doorheen en 180 euro armer!

In Korinthe gaan we op zoek naar een internetkaartje zodat we de weersvoorspellingen kunnen raadplegen.

Van Korinthe naar Galaxidhi is 43 mijl varen, onderweg trekt de wind aan en het wordt een oncomfortabele tocht. Een grote groep kleine dolfijnen brengt nog wat vertier in deze tocht. Ook hier ligt de kade vol door een flottielje en moeten we in een baaitje ankeren. Als we nog maar net voor anker liggen spoelt een regenbui het zout van de boot. Galaxidhi bevalt ons prima, er staan mooie oude huizen en heeft een leuk centrum. We blijven dan ook nog een dagje liggen.

Onderweg naar het eilandje Trizonia krijgen we bezoek van twee grote dolfijnen die ons op een ware show trakteren.

De haven van Trizonia is een gribus bende, verlaten en zelfs gezonken jachten liggen hier al jaren. De kade ligt vol met grote gaten waar je omheen moet zigzaggen om niet je nek te breken.

De volgende tocht is naar Messolongi, een tocht van 40 mijl. We staan op tijd op en vertrekken direkt, ontbijten doen we onderweg. Halverwege passeren we de Rion-Andirion brug, volgens de reisgids de langste hangbrug van Europa, maar of dat nog klopt is de vraag. De brug 2252 meter lang, 25 tot 45 meter doorvaarhoogte met 4 pijlers. Ondanks de brug varen er nog steeds veerboten heen en weer.

Langs de lange invaart naar Messolongi staan paalwoningen van vissers waarvan inmiddels de meeste in gebruik zijn als vakantiehuisje.

Kilada - Poros

Zondag 22 april vliegen we van Eindhoven naar Athene. Onderweg van Athene naar Kilada passeren we prachtige velden met klaprozen en de oleander en bougainville staan volop in bloei.

De opbouw en dek zijn afgelopen winter geschilderd en het teak is grotendeels vernieuwd. Zephyr glimt ons tegemoet en staat er als nieuw bij. Vrijdag 27 april wordt ze in het water gezet.

We blijven nog een paar dagen in Kilada aan de kade liggen voor motoronderhoud en het vaarklaar maken van het schip. Aan de kop van de steiger meert elke dag een vissersboot af. Op een dag worden er een grote partij tonijnen gelost en krijgen we een grote portie verse tonijn, we eten er drie dagen van.

We raken al een beetje ingeburgerd in Kilada en beginnen het dorpje steeds meer te waarderen. Vrijdag 4 mei gaan dan toch de trossen los voor onze eerste tocht naar Ermioni. Ermioni ligt tegen een heuvel opgebouwd wat goed te zien is als we de haven naderen. Er zijn maar weinig ligplaatsen in de haven, maar we vinden zo vroeg in het seizoen nog een plekje. We liggen direkt voor een bakker en vers brood en een heerlijke sinasappelcake is onze beloning de volgende ochtend.

Zaterdag 5 mei varen we naar Poros, onderweg passeren we de nauwe doorgang van de needles of Tselevina. In de rotsen herkennen we het gezicht van een Griekse god, hij is ons gelukkig goed gezind.