vrijdag 23 augustus 2013

Kyparissia – Gytion


Het is 30 mijl varen van Kyparissia naar de baai van Navirone. Hier is in 1827 de Turkse – Egyptische vloot verslagen door een gecombineerde vloot van Rusland, Frankrijk en Engeland, waarna Griekenland in 1830 onafhankelijk werd. Bij de ingang van de baai ligt een mooie rots met een doorkijk.

 
 
De baai is goed beschut en we ankeren aan het eind voor een mooi strand. De andere dag varen we naar de marina van Pylos en zien we een mooie viermaster liggen.

 
De haven van Pylos valt tegen, we hebben nog net een plekje aan de kade, water en electra doen het niet en het is er bloedheet. Het plein in het stadje, waar een gedenkteken staat ter herinnering aan de slag bij Navirone, is gezellig en vol met terrasjes. ´s Morgens gaan we op tijd op pad met de boodschappenkar om even flink in te slaan, maar al snel merken we dat enkel de bakker open is en het een feestdag is ter ere van Maria hemelopneming. Dan maar een ijskoffie op een terrasje.


 
We varen verder langs de kust, passeren het indrukwekkende fort van Pylos en ankeren bij Methoni. Ook dit plaatsje heeft een groot fort, een Venetiaanse vesting uit de 13e eeuw welke door de Turken nog verder werd versterkt. Na het bezoek aan het fort gaan we op zoek naar een supermarkt en vinden een Carrefour. We slaan zoveel in als me maar kunnen dragen en wandelen in de hete zon terug. In het kristalheldere water zoeken we verkoeling en gaan lekker even zwemmen, alhoewel verkoeling ..... zelfs het zeewater is nu lauw. Methoni is een levendig plaatsje met een mooi zandstrand en het is een leuke en goed beschutte ankerplek achter het fort.




 
Na twee dagen varen we naar Finakounda. De haven is te klein voor ons schip, je kunt wel aan de buitenkant van de pier aanleggen maar daar liggen grote stenen en de beste plaatsen zijn al bezet, dus besluiten we te ankeren voor het kiezelstrand. We liggen kort op het strand dat steil afloopt.

 
Finakounda is van oorsprong een vissersplaatsje, maar is inmiddels een badplaats met veel cafe´s en restaurants. Bij een van de restaurants is er ´s-avonds live muziek, dus nemen we daar een tafeltje. De Griekse muziek komt eerst bescheiden op gang, maar hoe later op de avond hoe gezelliger het wordt. De Grieken raken helemaal in de ban van de folkloristische muziek en zingen en dansen. Om hun vreugde te uiten werden vroeger borden kapot gegooid op de dansvloer, dat is inmiddels verboden en nu gooien ze met servetten. Het is gezellig en we liggen pas om twee uur in bed. Daar hebben we de andere ochtend spijt van en met een houten kop staan we op.

Koroni ligt om de eerste vinger van de Polopónnesos. We ankeren voor de kade, aanleggen is niet mogelijk omdat het hier te ondiep is. ´s Avonds liggen we onrustig omdat de golven tegen de kade weerkaatsen. Het is warm en benauwd en na de zware avond in Finakounda is het afzien. We laten na één nacht Koroni voor wat het is en belanden in de baai van Limeni. Dit is een grote baai en als we de kust naderen zien we grijze gebouwen aan de kust staan.


 
Eenmaal dichterbij blijken het torenwoningen te zijn die in natuursteen zijn opgebouwd. Deze huizen zijn in Maniote stijl gebouwd, werden veelal ommuurd en dienden tevens als vesting tegen vijanden.


 
Op het schiereiland ¨De Mani¨ vind je deze bouwstijl veel, het is een erg ruig en kaal gebied.





In een van de eerste baaien achter om dit schiereiland laten we ons anker vallen in de haven van Kaiyio. Een natuurlijke haven omgeven door steile bergen en een klein dorpje met een kiezelstrand met maar een paar huisjes en restaurants. Het strand is de weg van het dorp waar alles gebeurt, de venter met groente en fruit komt langs, de toeristen zitten er op strandstoelen die half in het water staan en de waterwagen brengt water bij het restaurant.





 
We varen verder de golf van Lakonikos in naar Gytion. Hier hopen we water te tanken, maar de haven wordt met behulp van 20 miljoen subsidie van de EU verbouwd en er is geen ruimte voor ons. Gelukkig kunnen we nog even vooruit met onze watervoorraad. We ankeren net buiten de haven op een erg beschutte plek achter de dam die het fort verbind met de stad. Hier treffen we de Mi Dushi en Passion, twee Nederlandse schepen die ook in Marina di Ragusa waren. ´s Middags steekt er een stevige wind op en dreigende onweersluchten, maar alles waait uiteindelijk over. Het is inmiddels 23 augustus en het lijkt erop of het iets minder warm aan het worden is, we zitten nu op zo´n 30 à 32 graden en dat is toch beter te doen dan eind dertigers.