La Coruña - Portosin

Vanuit La Coruña varen we zuidwaarts naar Corme. We ankeren daar tussen een klein strandje waar het gezellig druk is en enkele mosselplatforms (Viveros). Het is zaterdagavond en dan is ankeren bij een strandje niet zonder risico, na elf uur ’s avonds barst de muziek los tot het licht wordt.

ankerplek Corme

In de Ria’s zie je veel drijvende mosselplatforms waar hangcultuurmosselen worden gekweekt. Hele baaien liggen vol met deze platforms en ze zijn vaak onverlicht. De mosselen zijn erg groot, donker van kleur en smaken goed maar hebben iets minder smaak dan de Zeeuwse mosselen.

De volgende stop is Camariñas, een oud vissersplaatsje. Zoals we wel vaker zien is met  Europees subsidiegeld de haven voorzien van een boulevard, verder ziet het dorpje er nog uit zoals vroeger. Het dorpje staat bekend om haar kantklossers.

Het weer is rustig en een goed moment om Cabo Finisterre te ronden. Bij het uitvaren van de Ria komen er vier dolfijnen op ons af en zwemmen een tijdje met ons mee om ons goede reis te wensen. Cabo Finisterre is berucht bij slecht weer en het einddoel van veel Pelgrimgangers. Veel pelgrims die de pelgrimroute naar Santiago de Compostella hebben voltooid gaan nog naar Cabo Finisterre dat in het Latijn einde van de  wereld betekent. We kunnen de kaap heel dichtbij benaderen en zien met de verrekijker de pelgrims bovenop de kaap staan, we ankeren bij het plaatsje Finisterre.



Cabo Finisterre



De volgende ria is Ria de Muros, we ankeren bij Muros en bezoeken het oude stadje met een beschermd stasdsgezicht. We dwalen heerlijk door de smalle nauwe straatjes en als je goed kijkt ontdek je steeds meer winkeltjes. Er is een mooie oude kerk uit de 14^e eeuw en verbouwd in de 16^e eeuw. Dorstig en vermoeid strijken we neer op een terrasje en gaan net als de Spanjaarden om 14.00 uur uitgebreid warm eten.

Verderop in de ria ligt het plaatsje Portosin en omdat we laat aankomen gaan we eerst voor de nacht ankeren. De Ilja ligt in de jachthaven en ziet ons aankomen. We krijgen een welkom sms-je met de internetcode en dat er op de Ilja gratis wijn is. Dat laten we ons geen twee keer zeggen en gaan met de bijboot richting jachthaven. De volgende ochtend gaan wij ook naar de jachthaven, hier kunnen we het schip goed achterlaten en de volgende dag met de bus naar Santiago de Compostella reizen. Yvonne van de Ilja gaat met ons mee. We hebben geluk want eenmaal aangekomen in de kathedraal begint er een kerkdienst. De kerk stroomt vol met pelgrims en andere toeristen. Hoogtepunt van de kerkdienst is het zwaaiende wierookvat, de zogenaamde botafumeiro. Het twee meter hoge wierookvat dat onder de koepel aan een installatie hangt wordt door zes of meer kerkdienaren in beweging gebracht en zoeft door de ruimte. De wierookgeur verspreidt zich door de kerk, naar men zegt om de zweetlucht van de pelgrims te verdrijven. Het is een indrukwekkende ervaring. Na de kerkdienst bezoeken we de Capilla Mayor, hierin ligt de crypte waarin de relieken bewaard worden van de apostel Jacobus in een grote zilveren schrijn. De Capilla is een gouden pracht en ook de rest van de kerk is erg rijk versierd.

De stad Santiago de Compostella is gezellig met vele nauwe straatjes, pleintjes en oude panden. De pelgrims verzamelen zich op een groot plein voor de kathedraal, het Plaza del Obradoiro en velen laten hun emoties de vrije loop na een lange zware tocht. Ook wij zien het als een mijlpaal Santiago de Compostella al varend bereikt te hebben en laten ons fotograferen. 

Op naar de volgende mijlpaal.