woensdag 5 september 2012

Ponza (Pontine eilanden Italië) - Salerno


Ponza is een druk havenplaatsje, veel jachten en veerboten van het vaste land doen het eiland aan. De veerboten varen af en aan en liggen soms buiten te wachten om het kleine haventje in te varen. In het hoogseizoen is in de haven nauwelijks een ligplaats te bemachtigen. Elke steiger wordt beheerd door een Ormeggiatori, dit zijn zelfstandige ondernemers die een stuk van de haven gepacht hebben. In het hoogseizoen slaan ze hun slag en vragen de hoofdprijs voor een ligplaatsje. De Italianen betalen grif voor de schaarse plekjes en reserveren vaak vooruit voor hun vakantie. Degenen die te laat zijn of een minder dikke portemonnee hebben ankeren buiten de haven en gaan met de bijboot naar de wal. Maar dat is zelfs op Ponza een probleem omdat de Ormeggiatori zelfs voor een bijboot geld wil zien en er geen openbare steigers zijn. Wij weten uiteindelijk tussen de lokale vissers nog een plekje voor de bijboot te bemachtigen.
 
 
 

Voor de echte grote jachten is in de haven ook geen plaats, maar die hebben personeel die de gasten even naar de wal brengt.

 
 

Vanaf onze ankerplek hebben we een mooi uitzicht op de haven, en er is altijd wel wat te zien. De Guardia Finance komt met een grote boot tussen de geankerde jachten manouvreren. Een man of 8 aan boord en op het voordek staat een kanon en een mannetje met een groot schepnet aan een lange stok. Zo zien we ze onze richting op komen, gelukkig maken ze een bocht en een Italiaans jacht krijgt met het schepnet een formulier aangereikt wat ingevuld moet worden. Ondertussen blijft het schip wachten en als de formaliteiten zijn afgewerkt verdwijnen ze weer.

 

27 augustus verlaten we Ponza, varen nog eens langs de mooie kust en steken dan over naar Isola di Ventotene. Een klein eiland waar we voor het plaatsje ankeren. Om een uur ´s-nachts worden we wakker en ligt ons schip stevig te stampen achter het anker. De wind is gedraaid en toegenomen en we liggen lagerwal. Met moeite krijgen we het anker opgehaald en varen weg van de lagerwal richting Isola di Ischia. Onderweg staat er een veneinige korte golfslag en alles zit onder het zout van het opspattende water. Onder de ochtend komen we aan op Isola di Ischia, maar de beoogde ankerplek ziet er niet veel beter uit dus varen we verder richting Capri. Ook op Capri is geen fatsoenlijke ligplaats te bemachtigen dus varen we verder naar Salerno. Onderweg naar Salerno zien we overal bosbrandjes ontstaan op de berghellingen. De helikopters en blusvliegtuigen vliegen af en aan. Om half vijf lopen we dan eindelijk Salerno binnen, moe na een nacht zonder slaap en de lange tocht. We soppen en spoelen gelijk al het zout van de boot en gaan ´s avonds op zoek naar een restaurantje.

 

Vanuit Salerno is het met de trein een halfuurtje rijden naar Pompeii. De Vesuvius heeft deze stad 79 jaar na Christus bedolven met 5 tot 7 meter as en gloeiend puin. Pas in 1594 werd het weer ontdekt doordat werklui met graafwerkzaamheden op muren met wandschilderingen stuitten. In 1748 is men serieus gaan graven naar de antieke stad die men daar vermoedde. Het was een grote stad met ongeveer 10.000 inwoners. We lopen dan ook de benen van onder ons lijf om alles te bezichtigen. Gewapend met plattegrond dwalen we door de straatjes en verdwalen steeds. We verbazen ons erover dat er in die tijd zoveel voorzieningen waren en dat er nog zoveel bewaard is gebleven. De meest kostbare vondsten zijn in het nationaal museum van Napels te zien. We komen voorbij een opslag met opgegraven kruiken en voorwerpen en zien ook een paar afgietsels in gips van lijken die gevonden zijn. Alle hebben ze de handen voor de ogen.

theater


straatje in Pompeii

Forum met Vesuvius op achtergrond

Dansende Faun


muurschildering



Salerno is een grote stad en het middeleeuwse stadscentrum is een soort mini-Napels met nauwe smalle straten, gekleurde huizen met balkonnetjes gebouwd rondom de dom waar paus Gregorius VII ligt begraven. ´s Avonds barst er een hevig onweer los met een stevige plensbui. De andere dag fluit de wind door het want en is het zwaar bewolkt. De ergste hitte lijkt voorbij.