19 juni vertrekken we vanaf Chios voor de 30 mijl naar
Lesbos. Na een uurtje varen trekt de wind aan en kunnen we zeilen. We gaan
heerlijk met een vrij constante W-NW wind van rond de 16 knopen. Het eiland
Lesbos komt pas laat in zicht door de bewolking die rond het eiland hangt. In
de haven van Plomárion vinden we een plaatsje langszij de kade. ´s Avonds trekt
een stevige onweersbui over met 44 knopen wind en zijn we blij dat we niet
achter ons anker liggen.
Rondom de haven in Plomárion zijn de taverna´s en nauwe
straatjes met allerlei kleine winkeltjes en is het een levendig gebeuren. Af en
toe maakt iemand een praatje die langs ons schip loopt, waaronder diverse Nederlanders
die hier op vakantie zijn. Standaardvraag is hoe lang we er over gedaan hebben
om vanuit Nederland hier te komen.
Het eiland Lesbos (de Grieken noemen het Mitilini, naar de
hoofdstad) heeft twee diepe baaien, we varen naar Kolpos Yaras en ankeren bij
het plaatsje Skala Loutra. Er is een werfje met oude houten vissersschepen op
de helling en een oude olijfoliefabriek die omgebouwd is tot hotel.
De volgende ochtend varen we verder naar de hoofdstad Mitilini.
We meren af aan de stadskade. Mitilini is een drukke Griekse stad en het
verkeer perst zich door de stad en om de haven heen. Het is een hele drukte en
hels kabaal wat bijna 24 uur doorgaat. Je vraagt je af waar iedereen zo nodig
naar toe moet. Rondom de haven staan mooie panden en herenhuizen en een grote kerk.
In de nauwe straatjes zijn veel winkeltjes en is het gezellig. In een van de
mooie panden is een Grand Café en daar gaan we koffie drinken. Boven de stad
prijkt een groot kasteel, een van de grootste forten van het Middellandse
Zeegebied. We lopen er naar toe, maar helaas is het op maandag gesloten, dus
bekijken we het vanaf het water. Op een terrrasje kunnen we voetbal kijken want
na 2 overwinningen, die we helaas niet gezien hebben, willen we toch wel graag
Nederland zien spelen.
We laten de drukke stad achter ons en varen verder om Lesbos
heen, volgens de pilot is het goed ankeren in een baaitje voor het strand van
Tsonia. De wind is tegen en tunnelt tussen het eiland en de Turkse kust tot 28
knopen. Er is ook veel scheepvaart waar we voor uit moeten kijken. We kruisen
naar boven en na een moeizame 7,5 uur laten we ons anker voor het strand
vallen. Om half drie in de nacht worden we wakker, de wind is gedraaid uit het
oosten en we liggen te rollen op de golven. Het anker houdt het wel en we
proberen nog wat te slapen tot het licht is en vertrekken brak naar de volgende
haven. In de haven van Molivos vinden we een goede plek, anker uit en achteruit
naar de kade.
Molivos is een erg leuk middeleeuws stadje dat mooi is gerestaureerd.
Het is een vestingstadje en de huizen aan de zeekant hebben mooie balkons en
hangende erkers. Sommige straatjes zijn helemaal overdekt met groen zodat je
lekker in de schaduw loopt. Er zijn hier veel toeristen en na een bezoekje aan
de bovenstad doen we ons tegoed aan een koud drankje bij een beachbar. We
hebben onze zwemspullen bij en nemen nog een frisse duik en relaxen op een
strandbedje onder een parasol. Het lijkt wel vakantie.
26 juni staan we vroeg op en vertrekken om 6 uur naar
Limnos, een tocht van 61 mijl. Er staat een stevige wind en er komt steeds een
knoopje bij. We varen een ruime koers en gaan hard, 6 tot 7 knopen met
uitschieters naar 8 maar er moet echt een rif in het grootzeil om een beetje
bestuurbaar te blijven. Een paar uur later kan het rif er weer uit en blijven
we nog steeds goede voortgang maken. Er staat een redelijke zeegang en de
golven komen dwars in wat het niet bepaald comfortabel maakt aan boord. Na ruim
10 uur zeilen arriveren we in Moundrou. De baai van Moudros is een grote
natuurlijke haven. In de Balkanoorlog in 1912 heeft hier een grote zeeslag
plaatsgevonden en veroverden de Grieken de haven op het Ottomaanse leger. Door
de ligging nabij de zeestraat de Dardanelles, de toegang tot de Zwarte zee, is
Limnos nog steeds een strategisch eiland waar veel militairen geplaatst zijn.
We vinden een plekje langszij een pier in de goed beschutte
haven. Het is erg warm, 37 graden, bewolkt en vochtig.
We blijven hier even hangen want het weer verandert. Er komt
de komende dagen een harde Meltemi over ons heen met een windkracht van 8 Beaufort,
maar we liggen hier veilig in de haven waar alle voorzieningen voorhanden zijn.
Hier kunnen we hopelijk de voetbalwedstrijd tegen Mexico bekijken op het terras
van een taverna, onder het genot van een Griekse salade, tsatsiki en een souvlaki,
wat wil een mens nog meer? Wij gaan voor 2-0 voor Nederland.
