Onderweg naar de werf in Spaarndam hebben we alles weer uit kunnen testen, de eerste mijlen van dit seizoen zijn weer gemaakt. Na een overnachting in Volendam gaan we het Noordzeekanaal op.
Aangekomen bij zijkanaal C, waar achter de brug de werf ligt waar we moeten zijn, wacht ons een onaangename verrassing. De brug is defect en gestremd tot nader bericht. Van alle telefoontjes worden we niet wijzer en we worden van het kastje naar de muur gestuurd. We zien de werf bijna liggen. We halen de zin aan die Jos en Coby in het gastenboek hebben geschreven “Al ziet men kerktorens en huizen reeds staan, dan nog is de reis niet gedaan!” We varen door naar IJmuiden waar we de boot achterlaten en halen de auto weer op in Medemblik. (bedankt Theo voor de lift) We gaan maar even naar huis tot er meer duidelijkheid is, want het kan wel een week duren volgens sommige bronnen. Thuis aangekomen zien we tot onze stomme verbazing dat op internet en teletekst bij het overzicht van de stremmingen de brug weer een normale bediening heeft. Dus de storing is opgelost. Wij gaan de andere dag terug en varen weer naar de brug. De stoplichten knipperen de auto’s staan te wachten, alleen ……… de brug gaat niet open! We zeggen een paar onaardige dingen …@&%$#@$. Dan maar met een omweg. We varen terug naar Amsterdam, waar we ’s nachts over de grachten door de stad kunnen richting de Nieuwe Meer. Dit is de staande mastenroute. We varen over de ringvaart van de Haarlemmermeer, langs de Westeinder, de Kaag en Haarlem om alsnog na zo'n 30 bruggen in Spaarndam uit te komen. Een rondje Schiphol dus. Dit betekent wel de hele nacht en volgende dag doorvaren, dus we zijn aardig gesloopt.
In Spaarndam bij jachtwerf de Rietpol gaat het schip op de kant voor onderhoud.