Buon Natale e Felizi anno Nuovo 

 

 

Wij wensen iedereen fijne kerstdagen en een knallend 2013

 



Mount Etna



 

Caltagirone

Hier weer een berichtje vanuit Sicilië.

Sicilië hoort bij Italië maar zoals op elk eiland hebben de eilanders daar andere gevoelens bij. Zo vroeg ik aan de havenmeester in Pozzallo, ´bent U Italiaan´, het antwoord was ´nee, ik ben Siciliaan´. Net als de meeste eilanden heeft ook Sicilië haar eigen vlag.

 

 

De vlag van Sicilië vindt zijn oorsprong in de volksopstand bekend onder de naam Siciliaanse Vespers in 1282, die in Palermo plaatsvond.  De kleuren geel en rood zijn de kleuren van respectievelijk Palermo en Corleone, de eerste twee steden die zich tegen de Franse koning Karel van Anjou keerden. Het Siciliaanse symbool van de trinacria in het midden met de drie beentjes die ronddraaien symboliseren de winden die om de drie kapen van het eiland waaien.

Een paar kilometer ten westen van Marina di Ragusa ligt het plaatsje Punta Secca. Hier op de stranden rondom Gela landden in 1943 de geallieerden en namen Sicilië in, dat later als bruggehoofd diende voor de verdere opmars naar Rome. Er staat een klein monument ter herinnering aan de landing, nu is het een rustig badplaatsje met een klein haventje waar zeker in de winter weinig of niets te beleven valt.

We zijn in Marina di Ragusa druk met de vele sociale evenementen, zo hebben we er weer een nieuw evenement bij, elke dinsdag is er een bbq. Dave, een Australiër, heeft de organisatie op zich genomen. Op zich niet vreemd want in Australië is dit de grootste culinaire hobby en de Aussies laten geen gelegenheid aan zich voorbij gaan om hun geliefde Barbie aan te steken. Wij doen natuurlijk vrolijk mee.

 

 

 

 

 

 

 

Ook aan het progressive dinner nemen we deel. Progressive dinner, wat is dat nou weer...... we hadden eerst ook geen idee. Het is een drie gangen diner op 3 verschillende boten met elke keer andere mensen. Je weet van te voren niet wie bij wie eet, dus leer je weer nieuwe mensen kennen. Totaal moet je voor 6 personen iets klaarmaken. We kiezen voor het dessert en maken tiramisu. Het is een leuke avond, tussen de gangen door scharrelt iedereen over de steigers op zoek naar de volgende boot. We eten overal lekker en ook ons toetje is een succes.

In de haven verblijven veel Amerikanen en Thanksgiving Day is voor hun een belangrijk feest. Traditioneel is dit de dag waarop dank wordt gezegd voor de oogst en voor allerlei andere goede dingen. We zijn uitgenodigd bij Bridget en Iain op de Rosanda, samen met Bob en Joanie van de Nemir om dit te vieren. Het is traditie om op Thanksgiving Day kalkoen te eten, stuffing en zoete aardappelen. Aan onze kalkoen is gratie verleend, dus eten we kip en spoelen dit alles weg met de nodige wijntjes. We hebben een gezellige avond.

Op ons verlanglijstje voor de boot staat een stuurautomaat. Als er wind is doet de windpilot het prima, maar op de motor moeten we handmatig sturen, wat vooral bij lange tochten en ´s-nachts erg vermoeiend is. Het is een duur speeltje, maar we hebben toch maar besloten dat het de investering waard is. De broers Pietro en Guiseppe van Nonsolonautica bouwen de stuurautomaat professioneel in en houden een proefvaart.  

De stuurautomaat bestaat uit een Raymarine SPX 30 computer, electrische besturing direct op de roeras, fluxgate kompas, roerfeedback en een bedieningspaneeel. De computer stuurt aan de hand van het fluxgate kompas maar is ook verbonden met de kaartplotter zodat deze richting een waypoint kan sturen.

 

´s-Maandags is er een art-group, waar zeilers hun teken- en schildertalent kunnen ontplooien. Jacqueline doet ook een poging en haar eerste aquarel is gemaakt.

 

Tussen alle sociale evenementen door maken we ook nog een uitstapje met de auto naar Caltagirone. Dit stadje is bekend om het aardewerk dat er gemaakt wordt. We bezoeken het keramiekmuseum en snuffelen rond in de vele keramiekwinkeltjes. En natuurlijk beklimmen we de 142 treden tellende trap Scala delle Sant Maria del Monte die rijkelijk versierd is met gekleurde majolicategeltjes. De klim naar boven wordt beloond met een mooi uitzicht.

Noto

Ondanks het aangename weer op Sicilië heeft Jacqueline een bijholteontsteking opgelopen, na twee weken snotteren gaat het weer wat beter en maken we een uitstapje naar Noto.

Noto staat bekend als de charmantste barokstad van Sicilië. De stad staat vol met kathedralen en paleizen met mooie barokke gevels voorzien van decoratieve details. De koepel van de San Nicolo kathedraal is in 1996 ingestort en inmiddels weer hersteld. Het Palazzo Duccezio, waarin het stadhuis is gevestigd, staat tegenover de kathedraal. De gevel met zijn mooie ronde bogen en zuilen is bijzonder.

 

 

 

 

 

 

 

Op de terugweg gaan we van de hoofdweg af en rijden door het binnenland. We komen langs boomgaarden vol sinaasappels en olijven. Ook zien we een veld met een distelachtig gewas wat we eerst niet herkennen maar dat artisjokken blijken te zijn.

olijvenoogst

 

Onze mooie route eindigt bij de oude stad Ragusa Ibla, waarop we een prachtig uitzicht hebben.

Wim heeft nog een paar klusjes gedaan, de olie ververst en filters vervangen van de motor, de koelkast geïsoleerd met piepschuim en de lekkage bij het luikje boven de kombuis opgespoord. De garage van het schuifdak lekt, dit wordt nog een lastig klusje want er zal een stuk teakhout vervangen moeten worden. Voorlopig is het luik met een zeiltje afgedekt.

We hebben ook weer een potluck gehad, dit keer heeft Jacqueline Spaanse gehaktballetjes gemaakt in een tomatensaus, een lekker tapas gerecht. Ze waren snel weg dus dat is een goed teken.

 

In Marina di Ragusa hebben we een pattiseria ontdekt met overheerlijke gebakjes. Vooral op zondag is het er druk, veel Sicilianen kopen er na de hoogmis een lekker taartje.

 

 

Het smaakt naar meer .............

 

 

 

Marina di Ragusa (Sicilië) (2)

Buongiorno

We vermaken ons best in Marina di Ragusa. We doen wat onderhoud aan het schip, de buitenboordmotor hebben we een servicebeurt gegeven, het rvs is gepoetst en de romp is  in de was gezet, Zephyr ligt weer te glimmen. De afvoer en pomp van het toilet zijn ook weer uit elkaar gehaald, gereinigd, gesmeerd en rubberen onderdelen vervangen. Altijd weer een vies klusje.

 

 

 

Op woensdagochtend volgen we Italiaanse les, het wordt door een aantal bemanningen onderling georganiseerd. De uitleg is in het Engels dus we vangen twee vliegen in een klap, zowel ons Engels als Italiaans gaan er op vooruit. Veel Sicilianen spreken enkel Italiaans, dus het is wel handig om een paar zinnetjes Italiaans te leren, en het wordt erg gewaardeerd door de Sicilianen. Gelukkig kom je met gebaren ook een eind, iets wat de Sicilianen niet vreemd is want ze staan altijd druk te gebaren tijdens een gesprek.

Met de bus is het een half uurtje rijden naar Ragusa, waar we de oude stad Ibla bezoeken. De oude stad ligt op een plateau en is door een diepe vallei gescheiden van het nieuwe stadsdeel. In de stad treffen we kronkelstraatjes en op de Piazza del Duomo staat de San Giorgio boven aan een brede trap. De kerk heeft een schitterende barokke gevel.

 

 

Ook hier treffen we weer de barokke versieringen van de balkonnen. In het mooi aangelegde stadspark, de Giardino Ibleo staan mooie palmbomen.

 

 

Elke vrijdagavond is het happy hour in de bar op de haven, er wordt muziek gemaakt en het is er gezellig. Er vertrekken veel bemanningen naar huis, die in het voorjaar weer terugkomen. De laatste avond met de bemanning van de Stortemelk  vieren we met een etentje, het wordt de Mexicaan want de meeste restaurants zijn al gesloten voor de winter.

 

 

We hebben nog steeds lekker weer, maar zo nu en dan waait het stevig en staat er een stevige branding op de kust.

 

 

Met een excursie vanuit de haven gaan we naar de Etna. De Etna is de grootste werkende vulkaan van Europa. De vulkaan is 3323 meter hoog en wordt in het Siciliaans La Mutagne (de berg) genoemd en de Sicilianen drukken daarmee zowel angst als genegenheid uit. Angst omdat de vulkaan nog geregeld uitbarst en tegelijkertijd schenkt zij vruchtbaarheid aan de omgeving. Met de bus rijden we over de gestolde lavastromen en zien een huis en kerk dat tot het dak toe is bedolven door de lava.

 

 

Eenmaal boven aangekomen wanen we ons in een maanlandschap, het is er koud en winderig. De Etna bestaat uit een centrale hoofdkrater en ongeveer 200 nevenkraters. We bezoeken de Silvester krater. Bij deze krater ligt een grote rotsblok die door de bliksem in tweeën is gespleten.

 

In Piano Provenzana op 1800 meter hoogte stopt de bus, van hieruit kun je met een lift verder omhoog maar er staat te veel wind en het is bewolkt. We bezoeken de souvenierwinkeltjes die na een uitbarsting in 2001 en 2002 opnieuw zijn opgebouwd. In de winter ligt hier sneeuw en kun je vanaf deze plek met skiliften omhoog.

 

Na de lunch rijdt de bus weer naar beneden. Wanneer de bus aan de afdaling begint stopt ze bij een bos en begint te claxoneren. De gids vertelt dat hier een drietal vossen leven en dat die tevoorschijn  komen omdat ze weten dat ze wat te eten krijgen. We denken eerst dat het een grapje is, maar na een paar minuten en af en toe claxoneren komt er ineens een vos uit de bosjes. De gids gaat naar buiten om wat eten neer te leggen wat de vos dan wegpakt op nog geen meter afstand.  

 

Op de terugweg rapen we kastanjes, die we later gaan poffen en bezoeken het stadje Zafferana Etnea waar een markt is met lokale produkten.

 

 

 

Met Carmen onze huurauto maken we een uitstapje naar Villa Romana del Casala. Het is twee uur rijden met de Panda. De wegen zijn niet altijd goed en het verbaast ons hoeveel afval er langs de weg ligt. Autorijden is een gevaarlijke bezigheid, op zee is het een stuk veiliger. De Sicilianen houden er een vreemde rijstijl op na, op tweebaans wegen halen ze in terwijl er een tegenligger aan komt, de andere auto´s wijken dan uit naar rechts en aldus ontstaat er een driebaansweg. Het is even wennen maar als je op tijd uit de kant gaat is er niks aan de hand. Het gaat helaas niet altijd goed als we naar de vele bloemstukjes in de vangrail kijken. Villa Romana di Casala is een Romeinse villa uit de laat Romeinse tijd. De villa is door een aardverschuiving bedolven en pas weer in 1950 opgegraven, waardoor de mozaïeken goed bewaard zijn gebleven. De villa is onderdeel van een veel groter landgoed en het is verbazend dat er in de 3^e en 4^e eeuw al zoveel luxe voorhanden was. En wist je dat er in die tijd al bikini´s waren? In de mozaïeken zijn 10 atletes afgebeeld in bikini.

gang met jachttaferelen

 

Saluti dalla Sicilia

Marina di Ragusa (Sicilië)

We zijn al weer twee weken in Marina di Ragusa, de eerste indruk is goed. Het havenpersoneel is heel vriendelijk en behulpzaam, de haven is goed beschut, nieuw en het sanitair is goed maar wel ver lopen. Er zijn hier veel schepen, het schijnt dat deze winter de haven vol komt. Er zijn veel bemanningen die hier in de winter blijven. Het is een internationaal gezelschap met opvallend veel Amerikanen, maar ook Canadezen, Australiers, Nieuw Zeelanders en Europeanen, waaronder 6 Nederlandse boten. Elke ochtend is er op de marifoon een cruisersnet, waar informatie uitgewisseld wordt. Er wordt druk gebruik van gemaakt en allerlei wetenswaardigheden, hulp en bootbenodigdheden uitgewisseld via dit net.

Elke vrijdagavond is er een happy hour in het barretje op het haventerrein waar het gezellig druk is. De haven is net een klein dorp, iedereen groet elkaar en je komt elkaar overal weer tegen. Afgelopen zondag werd er een potluck georganiseerd op de hoofdsteiger. Iedereen maakt een gerecht klaar dat op een aantal tafels wordt neergezet. Zo ontstaat een groot buffet. Je neemt je eigen drank en bestek mee en kunt overal van proeven. Het was lekker en gezellig.

 

 

Op het haventerrein is een kantoortje genaamd Yacht service. Je kunt er met allerlei vragen terecht, gasflessen inleveren om te laten vullen en het is ook een soort touristenbureautje waar je kan inschrijven voor uitstapjes. Zo is er ook een uitje georganiseerd naar het straatfestival van Ragusa. De opkomst was een groot succes want er waren 2 bussen nodig om alle yachties te vervoeren. Helaas was het die avond heel slecht weer en viel het feest in het water. Er was nog wel even muziek, maar die hield er snel mee op toen een hoosbui het feest verstoorde.

 

Marina di Ragusa is een gezellig badplaatsje. Het is hier nog warm (25 tot 30 graden) en er wordt met name in het weekend nog volop van het strand gebruik gemaakt. In het centrum is een leuk pleintje waar de lokale bevolking samenkomt, helaas wordt het nu gerenoveerd en worden de bomen gekapt en de bestrating opengebroken.

zo was het

en zo is het nu

Voor de dagelijkse boodschappen is het wel een eindje lopen, maar we hebben gelukkig ook nog een vouwfiets als we geen zin hebben om te lopen.

 

 

In de nacht van maandag op dinsdag barst er een hevig onweer los met vreselijk veel regen en wind tot 58 knopen (windkracht 10). We liggen voor met 4 lijnen vast, waarvan 2 met schokbrekers en achter met 2 mooringlijnen. De boot ligt door de windkracht helemaal schuin en door de windstoten horen we van alles omvallen in de boot. We liggen in een haven dus niet alles staat zeevast. Ons trapje is in het water beland maar daar zit een lijnte aan dus die vissen we er weer uit. Gelukkig hebben we geen schade opgelopen en hebben alle lijnen het gehouden. We weten nu wel waar het lekt. Het is al de tweede keer dat we zo´n heftige bui hebben sinds we in de haven liggen. Afgelopen zaterdagnacht was er ook onweer met hoosbuien en windstoten tot 38 knopen wind. 

Met zes boten hebben we gezamelijk een auto gehuurd, die we de Carmen Car club noemen. We hebben een maandcontract en kunnen maandelijks bekijken of we het willen verlengen. Op deze manier hebben we minimaal een maal per week de auto om de omgeving te verkennen of een boodschap te doen. We hebben de auto gereserveerd voor vandaag, dinsdag 16 oktober. We zijn nog geen half uur onderweg of we worden gebeld waar we zijn met de auto. Het blijkt Bridget van ons car clubje te zijn, ze heeft waarschijnlijk haar voet gebroken en moet naar het ziekenhuis. We keren weer om zodat zij met de auto naar het ziekenhuis kunnen en spreken af dat de auto woensdag voor ons is.

De volgende dag gaan we met de auto een stukje binnenland verkennen. Het zuidoosten van Sicilië is in 1693 getroffen door een zware aardbeving. De Sicilianen hebben nadien veel herbouwd in lokaal wit zandsteen, die met de jaren honingkleurig wordt. Veel gebouwen werden in barrokstijl opgetrokken.

We bezoeken eerst het stadje Scicli dat gebouwd is tegen een hoge rots waar de middeleeuwse stad op lag. In de stad zien we mooie balkons en gebouwen, versierd met de typisch Siciliaaanse maskers die de boze geesten verjagen.

 

 

Op het centrale plein drinken we bij een kiosk een espresso en rijden verder naar Modica.

 

Modica bestaat uit een boven- en onderstad. De benedenstad ligt in een kloof en de gebouwen zijn tegen de bergwand gebouwd. Er zijn veel kerken in barrokstijl veelal gelegen boven aan hoge trappen. We klimmen wat af in de vele trapstraatjes en voelen onze beenspieren opspelen.

 

 

Ciao, arrivederci!