zaterdag 19 november 2011

Rota – Gibraltar

12 november varen we van Rota naar Cádiz, er staat veel wind maar omdat het maar een kort stukje is wagen we het er op. Het wordt een vervelende hobbelige tocht. De meldsteiger in Cádiz ligt aan lagerwal en daarom vragen we via de marifoon om een ligplaats, maar we krijgen als antwoord dat we naar de meldsteiger moeten en ons eerst met de scheepspapieren en paspoorten moeten melden. We leggen hier eigenlijk liever niet aan en na nog wat discussie met een onvermurwbare marinero doen we het uiteindelijk toch maar. Door de harde wind waait het schip tegen de steiger met een lelijke kras als gevolg. We hebben er flink de pest in. In de stad zijn vele lange smalle straten en mooie pleinen. In de parken staan oude ficussen, bij ons een kamerplant hier een complete boom met mooie wortels. De kathedraal en het aangrenzende plein zijn erg mooi en het is er gezellig druk.
In Cádiz meren ook veel cruiseschepen af en dat is te merken aan het grote winkelaanbod. We zien ook nog de Prinsendam uitvaren van de Holland-Amerikalijn.





















Na een paar dagen stevige wind en regen is de weersvoorspelling weer gunstig en vertrekken we naar Barbate. Eenmaal onderweg blijkt er toch nog een vervelende swell te staan, waardoor even koffie zetten of een toiletbezoek meer op een circusact lijkt dan een doodnormale handeling. Onderweg krijgen we nog een verdwaald puttertje op bezoek, na een kwartiertje uitrusten en natuurlijk een poepje achterlatend als dank vertrekt het vogeltje weer naar het vaste land.




Barbate is de laatste stop voor de straat van Gibraltar. We komen eind van de dag aan in Barbate en vertrekken de volgende ochtend zodra het licht begint te worden zodat we zoveel mogelijk kunnen profiteren van de stroom mee in de straat van Gibraltar. Al snel doemt de bergachtige kust van Marokko op. Het smalste stuk van de straat is ongeveer 10 mijl breed en het zuidelijkste puntje is bij Tarifa met haar witte vuurtorentje. In de straat is het druk met scheepvaart en het is een bijzonder gevoel om hier met ons schip te varen.

Str v Gibraltar

Str v Gibraltar Marokko
 












Tarifa


Even later doemt Gibraltar op, de beroemde rots.


In de baai van Gibraltar is het druk met scheepvaart die hier brandstof bunkeren en veerboten van en naar Marokko.


We meren af in Marina Bay. De haven ligt vlak naast de landingsbaan van het vliegveld. 


Gibraltar is typisch Brits en je ziet er veel gepensioneerden die hier van het (belasting)klimaat genieten en bankiers. Als je geld pint krijg je Gibraltese Ponden die je buiten Gibraltar niet kunt gebruiken. Ons restje Ponden uit Jersey blijken we hier niet in te kunnen wisselen, het blijven boeven die bankiers. Op Gibraltar is een grote winkelstraat, the Main Street, en verder is er eigenlijk niet zoveel. De toeristische attractie is natuurlijk de rots met haar Berberaapjes. Wanneer we op weg gaan naar de kabelbaan zien we beneden in stad op de begraafplaats al de eerste aapjes. In 6 minuten zijn we met de steile kabelbaan boven op de 426 meter hoge rots. Eenmaal boven blijken er veel apen te zitten. Een aantal apen zit bij de kabelbaan en wacht op de toeristen, Wie kijkt naar wie? Ze laten zich makkelijk fotograferen en gaan er voor zitten.
Sommige kleine aapjes zijn zo brutaal om gewoon bij een nietsvermoedende toerist in zijn nek te springen. Succes verzekert.




Het uitzicht boven op de rots is prachtig. We hebben geluk dat we redelijk ver kunnen kijken, boven de rots hangen altijd wel wolken.




Na twee dagen Gibraltar is het mooi geweest en begint de plek ons te benauwd te worden. Op Gibraltar hebben we de voorraad Imray zeekaarten en pilots voor de Middellandse Zee aangevuld. Er wordt de komende dagen regen voorspeld en om hier nog langer te blijven zien we niet zitten. We vullen onze dieseltank met belastingvrije diesel en varen om Europa Point heen en zijn dan op de Middellandse zee.

Europa Point

maandag 14 november 2011

Alcoutim – Rota (+ Sevilla)

5 November verlaten we Alcoutim en gaan naar Ayamonte. We hebben genoten van de Guadiana rivier een plek die beslist een bezoek waard is, zeker als je van natuur en rust houdt. Ayamonte ligt aan de monding van de Guadiana rivier en we zijn weer in Spanje. We blijven hier maar een nachtje en gaan de volgende dag weer verder. Ons oorspronkelijke plan was om naar Mazagon te varen maar eenmaal onderweg loopt het schip zo lekker dat we besluiten door te gaan naar Chipiona. De windvaan doet het werk en wij houden uitkijk.



Jacqueline, die inmiddels al aardig zeebenen heeft, weet onderweg nog een heerlijke warme maaltijd te bereiden. Als we in Chipiona aankomen is het al donker. De volgende ochtend varen we verder naar Rota.

Rota is een mooi stadje waar de Moorse bouwstijl overheerst. De huizen hebben vaak een binnenpleintje waar het zomers in de schaduw goed toeven is. De kerk en het gemeentehuis, welke in een voormalig kasteel is gehuisvest, zijn erg mooi.  

 



 





Vanuit Rota gaan we met de bus naar Sevilla, dit is 2 uur rijden. We gaan eerst naar Plaza de España wat vlakbij het busstation is. Het mooie Palacio de España is in een halfronde boog gebouwd en alle 51 provincies van Spanje hebben hier een nis met historische gebeurtenissen op tegeltableaus. De Spanjaarden laten zich fotograferen bij hun eigen provincie, wij kiezen Coruña uit.


Daarna gaan we op zoek naar een hotelletje en vinden een leuk stekje in de voormalige Joodse wijk Santa Cruz. Dit is een leuke oude wijk in het centrum met een wirwar van nauwe straatjes en steegjes, sommige nauwelijks één meter breed. We bezoeken de kathedraal en beklimmen de klokkentoren Giralda (98 meter hoog) van waaruit we een mooi uitzicht hebben over de stad. De kathedraal is gebouwd op de plaats van een 12e eeuwse moskee. Hiervan zijn alleen nog de binnenplaats en de toren overgebleven. De binnenplaats is nu de sfeervolle Patio de los Naranjas (sinaasappelbomen).




























Het koninklijk paleis Real Alcázar is prachtig. We zien Moorse decoratiekunst, fijn stucwerk,


tegelwanden, enorme wandtapijten,



mooie patio’s, prachtige gevels en een schitterende tuin en fonteinen.




Je kan er uren ronddwalen. We nemen de tijd om lekker te lunchen en gaan natuurlijk ook nog even naar de bekende winkelstraten Calle Sierpes en Tetouan. We ontdekken ook nog een modern element in de oude stad, de Metropol Parasol. Een hoge paddenstoelenpromenade op Plaza de la Encarnación.


We wandelen naar de rivier, de Guadalquivir, waar de Torre del Oro staat welke onderdeel is van de stadsmuur.


Tenslotte een bezoek aan Casa de Pilatos, een hertogelijke residentie uit de 16e eeuw. Ook daar zien we weer prachtige tegelwanden en bewerkte plafonds in hout en stucwerk. Prachtige Moorse decoratiekunst. Op de verdieping kun je alleen met een gids rondlopen en er mogen geen foto’s worden gemaakt. Wat een rijkdom en een prachtige collectie kostbare schilderijen.  




















We hebben genoten van Sevilla en er is beslist nog veel meer moois te zien dan je in twee dagen kan doen.

zaterdag 12 november 2011

Vilamoura- Alcoutim

Onderweg van Vilamoura naar Vila Real de Santo António, dat aan de monding van de Rio Guadiana ligt passeren we Faro en zien de vliegtuigen opstijgen en landen. De passantensteiger van Vila Real de Santo António grenst direct aan de rivier en het stroomt er erg hard. Zephyr hangt schuin aan de lijnen. Na de aardbeving van 1755 is deze stad in vijf maanden tijd aangelegd. Delen van de stad zijn in Lissabon gebouwd en van nummers voorzien, overgebracht en weer in elkaar gezet. De haaks op elkaar en evenwijdig aan elkaar aangelegde straten maken dat de stadsplattegrond van Vila Real op een dambord lijkt. Op het centrale rechthoekige stadsplein staat een obelisk, het plein is voorzien van een stervormig zwart wit plaveisel, omzoomd door sinaasappelbomen en statige panden. Het is een gezellig stadje en vanuit de jachthaven loop je zo het centrum in.


Rio Guadiana is de grensrivier tussen Portugal en Spanje. Op ons “to-do”-lijstje staat om deze rivier op te gaan tot aan Alcoutim. Er wordt veel wind voorspeld, de windveren kondigen al een weersverandering aan.


Het komt mooi uit om voor het voorspelde slechte weer uit te wijken naar de beschutte rivier. Na de ruim 20 meter hoge brug gepasseerd te hebben kronkelt de rivier zich tussen de bergen door.



















  

Onderweg is er weinig bebouwing en zien we enkel wat reigers.



Na 20 mijl komen we bij de eerste stadjes aan, Alcoutim aan de Portugese oever en Sanlúcar de Guadiana aan de Spaanse oever. Zowel Alcoutim als Sanlúcar de Guadiana hebben een kasteel, vanwaar vroeger de grens bewaakt werd. Aan het ponton van Alcoutim is nog een plaatsje voor ons vrij.





















Het is hier overweldigend stil en mooi. Alcoutim ligt afgelegen van andere grote plaatsen en de voorzieningen zijn beperkt. Vanaf de steiger is het een paar passen lopen naar een klein supermarktje en het centrale plein waar om negen uur ’s-ochtends een bakkertje komt. Verder is er een kleine bibliotheek waar internet is en zodoende door veel yachties bezocht wordt. Al met al is het een knus plaatsje.




Het is Allerzielen, de overledenen worden herdacht. Doordat de bodem rotsachtig is worden de doden bovengronds begraven in gemetselde nissen.


Twee keer per week doet de bus Alcoutim aan. Op vrijdag gaan we met de bus naar Mértola 40 kilometer noordwaarts. Mértola grenst aan de Rio Guadiana waar de rivier Rio de Oeras samenvloeit. De stad stamt uit de Romeinse tijd en het beeld wordt vooral bepaald door de Moorse periode. De witte Igreja Matriz is een oude moskee geweest en het stratenplan en het kasteel Castela das Mouras herinneren aan de Moorse overheersing.


 


















We genieten van de rust van de Rio Guadiana en haar natuurschoon. We krijgen diverse mailtjes waar we gaan  “overwinteren” en we overwegen hier op de Rio Guadiana te overwinteren, maar wellicht is het iets te rustig voor ons om hier enkele maanden te blijven.
Het is hier nog geen winter, dus trekken we nog even verder naar…...(wordt vervolgd)