12 november varen we van Rota naar Cádiz, er staat veel wind maar omdat het maar een kort stukje is wagen we het er op. Het wordt een vervelende hobbelige tocht. De meldsteiger in Cádiz ligt aan lagerwal en daarom vragen we via de marifoon om een ligplaats, maar we krijgen als antwoord dat we naar de meldsteiger moeten en ons eerst met de scheepspapieren en paspoorten moeten melden. We leggen hier eigenlijk liever niet aan en na nog wat discussie met een onvermurwbare marinero doen we het uiteindelijk toch maar. Door de harde wind waait het schip tegen de steiger met een lelijke kras als gevolg. We hebben er flink de pest in. In de stad zijn vele lange smalle straten en mooie pleinen. In de parken staan oude ficussen, bij ons een kamerplant hier een complete boom met mooie wortels. De kathedraal en het aangrenzende plein zijn erg mooi en het is er gezellig druk.
In Cádiz meren ook veel cruiseschepen af en dat is te merken aan het grote winkelaanbod. We zien ook nog de Prinsendam uitvaren van de Holland-Amerikalijn.
Na een paar dagen stevige wind en regen is de weersvoorspelling weer gunstig en vertrekken we naar Barbate. Eenmaal onderweg blijkt er toch nog een vervelende swell te staan, waardoor even koffie zetten of een toiletbezoek meer op een circusact lijkt dan een doodnormale handeling. Onderweg krijgen we nog een verdwaald puttertje op bezoek, na een kwartiertje uitrusten en natuurlijk een poepje achterlatend als dank vertrekt het vogeltje weer naar het vaste land.
Barbate is de laatste stop voor de straat van Gibraltar. We komen eind van de dag aan in Barbate en vertrekken de volgende ochtend zodra het licht begint te worden zodat we zoveel mogelijk kunnen profiteren van de stroom mee in de straat van Gibraltar. Al snel doemt de bergachtige kust van Marokko op. Het smalste stuk van de straat is ongeveer 10 mijl breed en het zuidelijkste puntje is bij Tarifa met haar witte vuurtorentje. In de straat is het druk met scheepvaart en het is een bijzonder gevoel om hier met ons schip te varen.
 |
| Str v Gibraltar |
 |
| Str v Gibraltar Marokko |
 |
| Tarifa |
Even later doemt Gibraltar op, de beroemde rots.
In de baai van Gibraltar is het druk met scheepvaart die hier brandstof bunkeren en veerboten van en naar Marokko.
We meren af in Marina Bay. De haven ligt vlak naast de landingsbaan van het vliegveld.
Gibraltar is typisch Brits en je ziet er veel gepensioneerden die hier van het (belasting)klimaat genieten en bankiers. Als je geld pint krijg je Gibraltese Ponden die je buiten Gibraltar niet kunt gebruiken. Ons restje Ponden uit Jersey blijken we hier niet in te kunnen wisselen, het blijven boeven die bankiers. Op Gibraltar is een grote winkelstraat, the Main Street, en verder is er eigenlijk niet zoveel. De toeristische attractie is natuurlijk de rots met haar Berberaapjes. Wanneer we op weg gaan naar de kabelbaan zien we beneden in stad op de begraafplaats al de eerste aapjes. In 6 minuten zijn we met de steile kabelbaan boven op de 426 meter hoge rots. Eenmaal boven blijken er veel apen te zitten. Een aantal apen zit bij de kabelbaan en wacht op de toeristen, Wie kijkt naar wie? Ze laten zich makkelijk fotograferen en gaan er voor zitten.
Sommige kleine aapjes zijn zo brutaal om gewoon bij een nietsvermoedende toerist in zijn nek te springen. Succes verzekert.
Het uitzicht boven op de rots is prachtig. We hebben geluk dat we redelijk ver kunnen kijken, boven de rots hangen altijd wel wolken.
Na twee dagen Gibraltar is het mooi geweest en begint de plek ons te benauwd te worden. Op Gibraltar hebben we de voorraad Imray zeekaarten en pilots voor de Middellandse Zee aangevuld. Er wordt de komende dagen regen voorspeld en om hier nog langer te blijven zien we niet zitten. We vullen onze dieseltank met belastingvrije diesel en varen om Europa Point heen en zijn dan op de Middellandse zee.
 |
| Europa Point |