Buongiorno
We vermaken ons best in Marina di Ragusa. We
doen wat onderhoud aan het schip, de buitenboordmotor hebben we een
servicebeurt gegeven, het rvs is gepoetst en de romp is in de was gezet, Zephyr ligt weer te glimmen.
De afvoer en pomp van het toilet zijn ook weer uit elkaar gehaald, gereinigd,
gesmeerd en rubberen onderdelen vervangen. Altijd weer een vies klusje.
Op woensdagochtend volgen we Italiaanse les,
het wordt door een aantal bemanningen onderling georganiseerd. De uitleg is in
het Engels dus we vangen twee vliegen in een klap, zowel ons Engels als
Italiaans gaan er op vooruit. Veel Sicilianen spreken enkel Italiaans, dus het
is wel handig om een paar zinnetjes Italiaans te leren, en het wordt erg
gewaardeerd door de Sicilianen. Gelukkig kom je met gebaren ook een eind, iets
wat de Sicilianen niet vreemd is want ze staan altijd druk te gebaren tijdens
een gesprek.
Met de bus is het een half uurtje rijden naar
Ragusa, waar we de oude stad Ibla bezoeken. De oude stad ligt op een plateau en
is door een diepe vallei gescheiden van het nieuwe stadsdeel. In de stad
treffen we kronkelstraatjes en op de Piazza del Duomo staat de San Giorgio
boven aan een brede trap. De kerk heeft een schitterende barokke gevel.
Ook hier treffen we weer de barokke
versieringen van de balkonnen. In het mooi aangelegde stadspark, de Giardino
Ibleo staan mooie palmbomen.
Elke vrijdagavond is het happy hour in de bar
op de haven, er wordt muziek gemaakt en het is er gezellig. Er vertrekken veel
bemanningen naar huis, die in het voorjaar weer terugkomen. De laatste avond
met de bemanning van de Stortemelk vieren we met een etentje, het wordt de
Mexicaan want de meeste restaurants zijn al gesloten voor de winter.
We hebben nog steeds lekker weer, maar zo nu
en dan waait het stevig en staat er een stevige branding op de kust.
Met een excursie vanuit de haven gaan we naar
de Etna. De Etna is de grootste werkende vulkaan van Europa. De vulkaan is 3323
meter hoog en wordt in het Siciliaans La Mutagne (de berg) genoemd en de
Sicilianen drukken daarmee zowel angst als genegenheid uit. Angst omdat de
vulkaan nog geregeld uitbarst en tegelijkertijd schenkt zij vruchtbaarheid aan
de omgeving. Met de bus rijden we over de gestolde lavastromen en zien een huis
en kerk dat tot het dak toe is bedolven door de lava.
Eenmaal boven aangekomen wanen we ons in een
maanlandschap, het is er koud en winderig. De Etna bestaat uit een centrale
hoofdkrater en ongeveer 200 nevenkraters. We bezoeken de Silvester krater. Bij
deze krater ligt een grote rotsblok die door de bliksem in tweeën is gespleten.
In Piano Provenzana op 1800 meter hoogte
stopt de bus, van hieruit kun je met een lift verder omhoog maar er staat te
veel wind en het is bewolkt. We bezoeken de souvenierwinkeltjes die na een
uitbarsting in 2001 en 2002 opnieuw zijn opgebouwd. In de winter ligt hier
sneeuw en kun je vanaf deze plek met skiliften omhoog.
Na de lunch rijdt de bus weer naar beneden. Wanneer de bus aan de afdaling begint stopt ze bij een bos en
begint te claxoneren. De gids vertelt dat hier een drietal vossen leven en dat
die tevoorschijn komen omdat ze weten
dat ze wat te eten krijgen. We denken eerst dat het een grapje is, maar na een
paar minuten en af en toe claxoneren komt er ineens een vos uit de bosjes. De
gids gaat naar buiten om wat eten neer te leggen wat de vos dan wegpakt op nog
geen meter afstand.
Op de terugweg rapen we kastanjes, die we
later gaan poffen en bezoeken het stadje Zafferana Etnea waar een markt is met
lokale produkten.
Met Carmen onze huurauto maken we een
uitstapje naar Villa Romana del Casala. Het is twee uur rijden met de Panda. De
wegen zijn niet altijd goed en het verbaast ons hoeveel afval er langs de weg
ligt. Autorijden is een gevaarlijke bezigheid, op zee is het een stuk veiliger.
De Sicilianen houden er een vreemde rijstijl op na, op tweebaans wegen halen ze
in terwijl er een tegenligger aan komt, de andere auto´s wijken dan uit naar
rechts en aldus ontstaat er een driebaansweg. Het is even wennen maar als je op
tijd uit de kant gaat is er niks aan de hand. Het gaat helaas niet altijd goed
als we naar de vele bloemstukjes in de vangrail kijken. Villa Romana di Casala
is een Romeinse villa uit de laat Romeinse tijd. De villa is door een
aardverschuiving bedolven en pas weer in 1950 opgegraven, waardoor de mozaïeken
goed bewaard zijn gebleven. De villa is onderdeel van een veel groter landgoed
en het is verbazend dat er in de 3e en 4e eeuw al zoveel
luxe voorhanden was. En wist je dat er in die tijd al bikini´s waren? In de
mozaïeken zijn 10 atletes afgebeeld in bikini.
 |
| gang met jachttaferelen |
Saluti dalla Sicilia