Na onze oversteek vanuit Crotone laten we het anker vallen in een baai net voorbij Kassiopi. Een mooie baai met uitzicht op de hoge bergen van Albanië.
Na twee dagen gaan we ankerop en meren af in het haventje van Kassiopi.
Kassiopi is een gezellig plaatsje met taverna´s, suppermarkt en bakker dicht
bij de haven. We eten er onze eerste souvlaki op een terrasje en vieren dat we
in Griekenland zijn.
We varen door het Corfu kanaal, een smalle vaarweg tussen Corfu en Albanië naar Kalami baai. We ankeren voor het strand en drinken een biertje met calamares (gefrituurde inktvis) bij een taverna op het strand met uitzicht op ons schip. Dit is genieten.
Wat ´s-avonds een rustige ankerplek lijkt te zijn blijkt de andere ochtend vroeg een hobbelige plek. We zijn dan ook al vroeg op en willen hier weg. De electrische ankerlier doet het echter niet. Wim gaat op zoek naar de oorzaak en nadat de afstandbedienig is opengemaakt blijkt er een draadje los te zitten. Dat is gelukkig eenvoudig op te lossen waarna we ankerop gaan en richting Corfu-stad varen. Op de marifoon horen we dat er bekenden uit Marina di Ragusa liggen. Deze ankerplek is goed beschut en je loopt zo de stad in. De oude stad is een wirwar van smalle straatjes vol met toeristische winkeltjes en overal terrasjes. Gezellig zitten is het op de Liston onder de stenen bogen en kijken naar wat allemaal voorbij komt. Vanaf de boot hebben we uitzicht op het fort en in de verte zien we nog steeds de ruige bergen van Albanië. Het vliegveld ligt tegen de stad aan en de ferries varen af en aan naar het vasteland van Griekenland. Corfu is een groen eiland, en waar het groen is valt regen. Dat merken we de volgende dag wanneer we een fiks onweer krijgen met een paar flinke hoosbuien. Eindelijk een flinke plensbui zonder zand, de boot is helemaal schoongespoeld, al het zout en saharazand is weg.
De volgende dag steken we met een zacht briesje over naar het vasteland van
Griekenland.
