In de baai Neorion bij het eiland Poros liggen we perfect,
goed beschut en 100 meter roeien naar een steigertje waar een supermarktje is
en een restaurant. Het restaurant serveert goed eten voor een lage prijs en we
genieten twee avonden van live Griekse muziek. Het is erg heet en om te
overleven nemen we af en toe een duik in het heldere lauwe water. We zijn niet
de enigen die het hier naar hun zin hebben, diverse andere jachten blijven hier
ook wat langer liggen.
 |
| piertje Neorion baai |
 |
| de bouzoukispeler was erg goed |
We zijn het eigenlijk nog niet zat in ons baaitje bij Poros,
maar besluiten toch maar verder te varen naar Aegina. We komen in de namiddag
aan en vinden nog een plekje aan de kade. De draagvleugelboten varen af en aan
en het is druk met toeristen die vanuit Athene een uitstapje naar dit eiland
maken. Aegina is een smoezelige stad en voor ons eigenlijk een afknapper.
We varen de volgende ochtend verder naar Epidauros. Er is
net een flottielje vertrokken dus er is plek genoeg in dit kleine haventje.
Als we ´s middags even op een terrasje zijn neergestreken
loopt het vol en zien we dat er een motorboot in de smalle plek naast ons
probeert te kruipen. We rekenen snel af en gaan naar de boot. De motorboot is
inmiddels weer vertrokken maar na een snelle inspectie van de romp zien we dat
hij een kras heeft achtergelaten. Wim gaat erop af, hij ligt ondertussen op een
ander plekje, en de schipper van de motorboot komt kijken. Het blijkt dat we het nog wel
kunnen wegpoetsen, maar nu wil hij met alle geweld toch naast ons liggen want
hier is stroom en water. We schuiven ietsje op, meer gaat niet en zeggen dat
dit nog steeds te krap is voor zijn schip. De man is eigenwijs en komt toch
weer aanvaren en probeert achteruit in te varen. Wij staan klaar met
stootballen en hij perst zijn boot er tussen. Het brede zwemplatvorm achter zijn schip is
het probleem en weer raakt hij onze boot, wij kwaad en proberen hem weg te
sturen, maar nee weer een poging en weer raakt hij vrij hard onze romp.
Jacqueline gaat helemaal door het lint en helemaal als hij van haar de grote
stootbal afpakt en aan zijn schip vastknoopt. Snel pakt ze de bal terug, woest zijn
we. Uiteindelijk ligt hij er strak tussen, maar vrienden zullen we niet worden.
Gelukkig valt de schade mee en kunnen we het wegpoetsen.
We gaan met de bus naar het beroemde theater van Epidauros.
We nemen de eerste bus van kwart over zeven en staan om acht uur als eerste
bezoeker bij het loket van het archeologisch museum, lekker vroeg vanwege de
warmte. Het theater stamt uit de 4e eeuw voor Christus, is beroemd
om zijn goede akoestiek en is goed geconserveerd. Er zijn 12.000 tot 14.000
zitplaatsen en er vinden nog regelmatig optredens plaats. Op het terrein is
verder nog een museum en archeologische resten van gebouwen, Epidauros was in
de oudheid een centrum voor genezing en de cultusplaats voor Asclepius, god van
de geneeskunde.
 |
| stadion |
We verlaten de Saronische golf en gaan richting het kanaal
van Korinthe. We moeten ons eerst melden met de scheepspapieren bij de
controletoren alvorens we er door heen mogen.
 |
Het kanaal is eenrichtingsverkeer, het is vrij rustig en
krijgen toestemming om gelijk door te varen. Het kanaal van Korinthe is bijna 6,5 kilometer
lang, 23 meter breed en 8 meter diep. De rotswanden zijn 60 meter hoog en het
is dan ook spectaculair om hier doorheen te varen. Ook de grote beroepsvaart
maakt gebruik van dit kanaal. Het is het duurste kanaal per mijl per meter, deze
attractie kost ons 180 euro en na een half uur zijn we al aan de andere kant,
de golf van Korinthe.
Aan het begin en eind van het kanaal is een lage brug die
onder water zakt.
In de jachthaven van Korinthe vinden we een gratis ligplaats
en liggen we in in het centrum van de levendige stad.
Onze diesel moet weer het werk doen als we naar het 41 mijl
verder gelegen Itéa varen. Onderweg krijgen we nog gezelschap van een stuk of 6
dolfijnen die rond de boot komen spelen, waarvan een met jong. Ook in Itéa is
een jachthaven gebouwd die nooit in exploitatie is genomen. We liggen ook hier
gratis maar er is dan ook geen electra of water. We zijn op de culturele tour
en gaan vanuit Itéa naar het Apollo-heiligdom in Delfi. De omgeving van Delfi
is indrukwekkend gelegen tussen het woeste berglandschap met uitzicht op de
kloof van de rivier Pliestos die vol met olijfbomen staat.
Delfi was een belangrijke plaats om adviezen in te winnen.
Priesters interpreteerden de kreten en woorden van de Pythia, een door Apollo
bezielde oude priesteres, die op laurierbladen kauwend rituele handelingen
verrichte. Zij zat op een drievoet boven een kloof, waaruit bedwelmende
zwaveldampen opstegen. Hierdoor raakte ze in trance en bracht daarbij klanken
voort die door de priesters als orakels in versregels werden doorgegeven. Zowel
particulieren als steden legden Apollo vragen voor en men uitte zijn
dankbaarheid jegens de god door het geven van grote geschenken. Zo werden uit
dankbaarheid complete tempels en schathuizen gebouwd. Bekend is de heilge
steen, de navel van de aarde, die gezien werd als centrum van de wereld. Het is
de moeite waard om deze plek te bezoeken en het is verrassend hoeveel er nog
bewaard is gebleven.
 |
| de navel van de aarde |
 |
| schathuis van Athene |
 |
| Apollo-tempel van Delfi |
 |
| Tolos |
 |
| sfinx van Naxos |