Na een paar dagen verlaten we de goed beschutte Vlikho Bay en gaan op weg
naar het eiland Meganisi. Onderweg passeren we het eiland Skorpios. Het eiland
was eigendom van de familie Onassis
en is onlangs voor 100 miljoen euro verkocht aan
de 24-jarige Jekaterina Rybolovlev, de dochter van een Russische miljardair. Er
liggen veel jachten bij het eiland voor anker en je mag tot de vloedlijn op het
eiland komen. Een minpuntje voor de nieuwe eigenaar.
Meganisi heeft diverse mooie diepe baaien met heuvels die begroeid zijn met
olijven en cipresen en met kristalhelder water. Wij ankeren in Port Atheni dat
goed beschut is bij de heersende noordwestenwind. Op de wal is een barretje en
een taverna. De volgende dag maken we een wandeling naar het dorpje Katomeri
waar de mannen op het terras van het café zitten en de vrouwen zitten voor hun
huisje, veelal in zwarte kleding, te borduren. In een zijstraatje zien we een
vrouwtje achter een weefgetouw. Ze wenkt ons en we mogen een foto van haar
maken. Na de fotosessie biedt ze natuurlijk haar eigen gemaakte kleedjes te koop
aan.
Onze
volgende ankerbaai heet Abelike waarna
we op weg gaan naar Spartakhori. Hier hebben we met de Stortemelk afgesproken
en meren we af aan een pier. Er liggen nog meer Nederlandse schepen. De pier
wordt door het naastgelegen restaurant beheerd waar we ´s-avonds een hapje eten
met Theo en Peggy. We kunnen er zelfs gebruik maken van de wasmachine. Spartakhori
ligt boven op een heuvel vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de baai.
s-Nachts steekt er vaak een noord-oosten wind op en lig je hier erg
onrustig. We blijven dan ook maar een nachtje en varen naar Sivota dat in een
baai ligt aan de zuidoost kant van Lefkas. Het is er druk omdat het wisseldag
is van een flottielje vloot die 50 boten heeft. Maar we vinden een plekje aan
de kade en het achteruit afmeren naar de kade achter eigen anker gaat ons
steeds beter af. In de baai staat ´s middags een stevige wind.
Na het onweer in Corfu is de windmeter van slag en voor we vertrekken uit
Sivota gaat Jacqueline de mast in. Blijkbaar is door de inslag vlak bij ons
schip de electronica ontregeld. Gelukkig doet de meter het nu weer goed nadat
de topunit is vervangen en de meter opnieuw is gecalibreerd.
Tussen Lefkas en Ithaca staat meestal wat meer wind en we hebben een
prachtige zeiltocht naar Kioni. Bij de aanloop van de haven zien we drie oude
vervallen windmolens. We hebben geluk dat er nog plaats is aan de kade. Onze eerste
poging om achteruit aan de kade af te meren mislukt omdat de ankerketting net
niet toekomt. Na een tweede poging liggen we goed. Later wordt het druk in de
haven en meren de laatkomers aan de overkant met lijnen naar de wal. We liggen
vlak bij de restaurantjes en het is dan ook wel erg verleidelijk om uit eten te
gaan. We vinden een goed restaurant Mills. We blijven een paar dagen in Kioni en
maken een wandeling naar het vissersplaatsje Frikes.
.
In Frikes zien we nog een mandenvlechter.
Onze volgende ankerplaats is Vathi, de hoofdplaats van het eiland Ithaca. In
Vathi kun je goed boodschappen doen en zien we eindelijk weer een geldautomaat.
Bij noordwestenwind lig je hier onrustig, maar het waaide gelukkig niet al te
hard. Vlakbij de ingang van de baai van Vathi staat een erg leuk kapelletje,
kerkjes vind je in Griekenland vaak op afgelegen plaatsen en ze worden goed
onderhouden.
Als we verder om het eiland varen zien we een mooie baai met parasolletjes
op het strand. We besluiten hier te stoppen, brengen ons anker uit en gaan met
de bijboot naar het strand.
We ronden de zuidkant van Ithaka en varen naar Eufimia op het eiland
Kefalonia. In Eufimia worden we opgewacht door de havenmeesters die elk jacht
begeleiden bij het aanleggen. In de haven staat ´s-middags een stevige zijwind
en het uitbrengen van voldoende ketting is dan ook nodig.
Op aanwijzing van de havenmeester laten we ons
anker vallen en varen achteruit naar de kade. Onze ketting is 65 meter lang,
maar de laatste 15 meter zijn door het zout dikker geworden en komen niet door
de ankerkluis. Nadat we de laatste meters ankerketting met veel moeite hebben
schoongemaakt en hebben gevierd liggen we goed. Eufimia is een levendige plaats.
Langs de kade waar we liggen afgemeerd lopen de toeristen heen en weer, het is
hier zien en gezien worden.
Vanuit Eufimia huren we een auto om het eiland te verkennen. We bezoeken het
prachtige Mirtos beach, een van de mooiste stranden van Griekenland. Een breed
strand van voornamelijk kiezels en witte steentjes. Het ligt onder een steile
rotskust en van bovenaf
heb je een
schitterende aanblik. We rijden verder naar Assos aan de noordwestkant van
Kefalonia, een pittoresk vissersplaatsje met witte huizen begroeid met
bougainville, strandjes en een haventje. We rijden naar de 1628 meter hoge top
van het Aenosgebergte. Deze berg is een natuurpark, er groeien sparsoorten die
alleen op dit eiland voorkomen en er lopen grote kuddes geiten. Vanaf de top heb
je een prachtig uitzicht. We bezoeken het plaatsje Sami, waar de film Captain Corelli´s
Mandolin
is opgenomen en de nabijgelegen
Melissani grot. In dit ondergrondse meer stroomt het zeewater van de westkant
van het eiland onder het eiland door naar de oostkant. De grot is deels
ingestort door een aardbeving en door het invallende zonlicht is het water
blauw gekleurd. Met bootjes wordt je over het meer in de grot rondgeleid.
Langs de kust van Kefalonia hebben we een grote keus aan mooie ankerbaaien.
We zien onderweg een mooie baai Kalo Limeni die goed beschut is om te
overnachten. Eenmaal naar binnen gevaren zien we twee bekende schepen uit Marina
di Ragusa, de Thala en Alacrity. Ze liggen achter hun anker met lijnen naar de
wal. We hebben pas een nieuwe lange mooringlijn gekocht en met hulp van de
vrienden uit Marina di Ragusa meren we af op de Scandinavian way. Bij gebrek
aan ruimte in een baai of haven wordt deze afmeermethode hier veel toegepast.
We vinden het een heel gedoe en waar mogelijk liggen we liever enkel achter ons
anker. Na twee gezellige dagen gaan we weer terug naar Eufimia omdat daar een
feest is ter ere van de naamheilige van de plaats. ´s-Avonds is er een
processie en daarna live muziek en dans. De bouzouki geeft het geheel een echt
Griekse en gezellige sfeer, het feest gaat tot de kleine uurtjes door.
Bij het ankerop gaan in Eufimia halen we twee ankers op, de ketting van het
andere anker zit tweemaal om ons anker gedraaid. Gelukkig was het anker van een
boot waar de havenmeester op past en hielp hij ons de boel te ontwarren. Het
afmeren in Griekland is dan ook altijd weer een avontuur en ankers liggen vaak
over elkaar heen.
Na Eufemia steken we weer over naar Ithaka en ankeren in de baai van Polis.
Van hier uit zou Odyseus zijn reis hebben gemaakt. ´s Ochtends wandelen we naar
het plaatsje Stavros vlakbij de baai, daar staat een borstbeeld van Odyseus. In
de baai is een mooi en druk bezocht kiezelstrand met een klein haventje. Met
westenwind lig je er onrustig, maar we hebben noordwestenwind en liggen hier prima.
Onze vogende stop is Fiskardo, een toeristisch plaatsje aan de noordkant
van Kefalonia. Omdat de charterboten en flottieljes in het weekend meestal op
de thuisbasis zijn om te wisselen van bemanning varen we op zondsagmorgen naar
Fiskardo. We vinden nog net een plaatsje aan het ponton. In
Fiskardo leggen veel rondvaarboten en ferries aan en op de terrasjes is het
gezellig druk. Als de laatste ferries weg zijn wordt hun plaats ingenomen door
de superjachten.
