Inmiddels staan we drie weken op de werf en het werk is nog
steeds niet klaar. De ankerlier is stuk en vervangende onderdelen zijn niet
meer voorradig. Met een CNC-machine wordt een nieuw onderdeel gemaakt. De onderdelen van het toilet komen
uit Duitsland en laten ook op zich wachten. De klussen die we zelf doen
verlopen vlot, de schroef en romp glimmen weer en het onderwaterschip is weer
mooi glad en voorzien van 2 lagen
antifouling.
|
werk aan de winkel |
|
ziet er weer strak uit |
|
krabben |
|
en poetsen |
|
schroef glimt weer |
|
werf |
Met de bus bezoeken we Mdina, de oude hoofdstad van Malta.
Het is een ommuurde citadel.
|
mooie straatnaambordjes |
|
kathedraal Mdina |
Opvallend zijn de vele verschillende deurkloppers in de stad.
Een echt Maltees huis heeft drie voordeuren. De buitenste
deur is een halfhoog hekje, het zogenaamde geitenhek. Vroeger trokken kuddes
geiten door de straten, men liet een geit binnen in het portiek om haar te
melken en het hekje hield de rest van de kudde tegen. Achter het hek volgt een stevige houten deur,
die eigenlijk de buitendeur is. De
binnenste deur is een glasdeur. Als de houten deur gesloten is zijn de bewoners
niet thuis, als de glasdeur dicht is slapen ze en wanneer men thuis is en
wakker staan de deuren open en is het geitenhek dicht.
Malta is het op twee na dichtsbevolkte land van de wereld,
het is druk en rumoerig. Veel dikke
auto´s die zich toeterend door de straten persen. Waarom ze haast hebben is ons
niet duidelijk, het is maar een klein eiland waar je niet af kunt. We denken
dat het pure frustratie is, een dikke kar onder je kont en je kunt nergens
heen. Oversteken is niet zonder risico, zeker ook omdat ze hier links rijden.
We maken ook nog een uitstapje naar St. Julian´s Bay en St. Paul´s
Bay met hun brede boulevards en de businesstower, een kleine uitvoering van het
WTC.
Het is nu wachten op de werf, we hopen weer snel te varen.