Zaterdagmiddag komen we aan in Gijon. Het is alsof we uit het vliegtuig zijn gestapt, we zijn na 3 dagen varen in een geheel ander land. Gijon is een grote badplaats met een oud historisch centrum dat direct aan de haven grenst. We staan te tollen op onze benen maar we vieren onze aankomst met een wijntje en tapas op een terras. De stad is levendig en de Spanjaarden flaneren over de boulevard. De bouwstijl is ook heel anders dan in Frankrijk, mooie statige panden met balkons, gekleurde gevels en galerijen zodat je in de schaduw kunt lopen.
Het dagritme van de Spanjaarden is even wennen, de winkels sluiten van 2 tot half 5, ze gaan dan eten, ’s-Avonds zijn de meeste winkels weer open tot half 9. We zijn in Asturië en er wordt hier veel cider gedronken. De cider wordt in een groot glas geschonken waarbij de fles zo hoog mogelijk gehouden wordt en het glas zo laag mogelijk. Het glas wordt schuin gehouden zodat een deel van de cider op de grond spettert, je plakt dan ook aan de grond bij de vele sidrerias. De cider bruist in het glas en wordt in een teug opgedronken.
We ontmoeten nog een Nederlands schip de Ilja met Peter, Yvonne en hond Woezel, een Australian Labradoodle, hij is 9 maanden en al een echte scheepshond.
Na een paar dagen Gijon trekken we verder westwaarts langs de kust. We varen naar Luarca, een vissersplaats dat ligt aan een nauw dal aan de Rio Negro. Het kerkje en de vuurtoren staan op een hoge rots.
In de vissershaven is geen plaats voor jachten, die kunnen enkel in de voorhaven aan vier moorings afmeren en een lijn naar de hoge golfbreker. De Ilja wacht ons op en helpt met de lijnen. Na aankomst blazen we de bijboot op en gaan nog even lekker zwemmen.
In Luarca lopen we ’s-avonds door de stad, ook hier is iedereen op straat en zitten de terassen vol.
Eenmaal terug bij de haven waar ons schip ligt is het druk geworden met jeugd dat zit te vissen vanaf de golfbreker, ons bijbootje is al aan de haak geslagen. We peddelen weer terug naar de Zephyr en hebben veel bekijks.
Onze volgende stop is Ribadero, gelegen aan de Rio Eo in Galicië. Deze stad ligt op de noordelijke pelgrimsroute naar Santiago de Compestella. Zondags is er een folkloristisch feest met muziek en dans. De doedelzak is het nationale muziekinstrument van Galicië.
In het centrum van Ribadero staan mooie oude gebouwen en een plein
“Plaza Major”met palmen en mooie planten. Er zijn echter ook veel oude en vervallen huizen en straatjes welke nodig opgeknapt moeten worden.
De haven is open vanaf de Rio en het ligt er wat onrustig en het havengeld in Ribadero is hoog.
Tijd om weer verder te trekken