Het is 30 mijl varen van Kyparissia naar de baai van Navirone. Hier is in
1827 de Turkse – Egyptische vloot verslagen door een gecombineerde vloot van
Rusland, Frankrijk en Engeland, waarna Griekenland in 1830 onafhankelijk werd.
Bij de ingang van de baai ligt een mooie rots met een doorkijk.
De baai is goed beschut en we ankeren aan het eind voor een mooi strand. De
andere dag varen we naar de marina van Pylos en zien we een mooie viermaster
liggen.
De haven van Pylos valt tegen, we hebben nog net een plekje aan de kade,
water en electra doen het niet en het is er bloedheet. Het plein in het stadje,
waar een gedenkteken staat ter herinnering aan de slag bij Navirone, is
gezellig en vol met terrasjes. ´s Morgens gaan we op tijd op pad met de
boodschappenkar om even flink in te slaan, maar al snel merken we dat enkel de
bakker open is en het een feestdag is ter ere van Maria hemelopneming. Dan maar
een ijskoffie op een terrasje.
We varen verder langs de kust, passeren het indrukwekkende fort van Pylos en
ankeren bij Methoni. Ook dit plaatsje heeft een groot fort, een Venetiaanse
vesting uit de 13
e eeuw welke door de Turken nog verder werd
versterkt. Na het bezoek aan het fort gaan we op zoek naar een supermarkt en
vinden een Carrefour. We slaan zoveel in als me maar kunnen dragen en wandelen
in de hete zon terug. In het kristalheldere water zoeken we verkoeling en gaan
lekker even zwemmen, alhoewel verkoeling ..... zelfs het zeewater is nu lauw. Methoni
is een levendig plaatsje met een mooi zandstrand en het is een leuke en goed
beschutte ankerplek achter het fort.
Na twee dagen varen we naar Finakounda. De haven is te klein voor ons schip,
je kunt wel aan de buitenkant van de pier aanleggen maar daar liggen grote
stenen en de beste plaatsen zijn al bezet, dus besluiten we te ankeren voor het
kiezelstrand. We liggen kort op het strand dat steil afloopt.
Finakounda is van oorsprong een vissersplaatsje, maar is inmiddels een
badplaats met veel cafe´s en restaurants. Bij een van de restaurants is er
´s-avonds live muziek, dus nemen we daar een tafeltje. De Griekse muziek komt eerst
bescheiden op gang, maar hoe later op de avond hoe gezelliger het wordt. De
Grieken raken helemaal in de ban van de folkloristische muziek en zingen en dansen.
Om hun vreugde te uiten werden vroeger borden kapot gegooid op de dansvloer,
dat is inmiddels verboden en nu gooien ze met servetten. Het is gezellig en we
liggen pas om twee uur in bed. Daar hebben we de andere ochtend spijt van en
met een houten kop staan we op.
Koroni ligt om de eerste vinger van de Polopónnesos. We ankeren voor de
kade, aanleggen is niet mogelijk omdat het hier te ondiep is. ´s Avonds liggen
we onrustig omdat de golven tegen de kade weerkaatsen. Het is warm en benauwd
en na de zware avond in Finakounda is het afzien. We laten na één nacht Koroni
voor wat het is en belanden in de baai van Limeni. Dit is een grote baai en als
we de kust naderen zien we grijze gebouwen aan de kust staan.
Eenmaal dichterbij blijken het torenwoningen te zijn die in natuursteen zijn
opgebouwd. Deze huizen zijn in Maniote stijl gebouwd, werden veelal ommuurd en
dienden tevens als vesting tegen vijanden.
Op het schiereiland ¨De Mani¨ vind je deze bouwstijl veel, het is een erg
ruig en kaal gebied.
In een van de eerste baaien achter om dit schiereiland laten we ons anker
vallen in de haven van Kaiyio. Een natuurlijke haven omgeven door steile bergen
en een klein dorpje met een kiezelstrand met maar een paar huisjes en
restaurants. Het strand is de weg van het dorp waar alles gebeurt, de venter
met groente en fruit komt langs, de toeristen zitten er op strandstoelen die
half in het water staan en de waterwagen brengt water bij het restaurant.
We varen verder de golf van Lakonikos in naar Gytion. Hier hopen we water te
tanken, maar de haven wordt met behulp van 20 miljoen subsidie van de EU
verbouwd en er is geen ruimte voor ons. Gelukkig kunnen we nog even vooruit met
onze watervoorraad. We ankeren net buiten de haven op een erg beschutte plek achter
de dam die het fort verbind met de stad. Hier treffen we de Mi Dushi en
Passion, twee Nederlandse schepen die ook in Marina di Ragusa waren. ´s Middags
steekt er een stevige wind op en dreigende onweersluchten, maar alles waait
uiteindelijk over. Het is inmiddels 23 augustus en het lijkt erop of het iets minder
warm aan het worden is, we zitten nu op zo´n 30 à 32 graden en dat is toch
beter te doen dan eind dertigers.
